Passie

Gisteren avond was het weer zo ver: Op witte donderdag, werd voor het derde jaar het lijdensverhaal van Jezus vertolkt op een hedendaagse manier, in een hedendaags decor en met hedendaagse muziek. Ik heb deze met mijn kinderen (grotendeels) gekeken. En ik voelde me geraakt, maar ik ben dan ook opgegroeid in een gezin met een grote liefhebber van de Matteüs Passion. Destijds is mijn oude man zelfs in een koor gaan zingen, omdat het zijn doel was om een keer in het concertgebouw de Matteüs passion te zingen. Het is hem gelukt, nu zingt hij overigens weer in een koor, maar nu Gregoreaans. Ik wordt daar zo rustig en blij van, maar het geeft me ook ruimte tot bezinning.

Mijn dochter stelde de vragen, die velen onder ons ook stellen: waarom wordt Jezus verraden door een vriend en waarom wordt zijn marteling voortgezet? En was ontevreden met het antwoord. Dat weet niemand en we kunnen het niet meer vragen aan de mensen die het gedaan hebben.
Mijn zoon werd emotioneel, hij moest denken aan iemand die overleden is. Het was heerlijk om hem op schoot te nemen en hem troostende woorden in zijn oor te fluisteren.

En nu, de ochtend na deze avond, moet ik denken aan de passie. De passie waarmee deze mensen gisteren het verhaal hebben verteld. De passie waarmee Jezus voor zijn geloof is gaan staan en de passie    van mijn vader voor de Matteüs.

Mijn passie zit verstopt in mijn 101 doelen.
Zo heb ik meer dan 10 doelen die te maken hebben met (gezond eten) Zonder er van bewust te zijn at ik deze week bijvoorbeeld 2 keer vegetarisch.
Zo hebben negen doelen te maken met mijn gezin.
Ook nog een bergje doelen met klussen in het huis en creatief met stof.
Uiteindelijk komt het toch op één ding neer: het zijn mijn doelen, voor mijn leven en mijn ontwikkeling.

Misschien is dit een goede dag om te starten met een bijbelverhaal voorlezen aan de kinderen, zoals mijn Oma dat aan mij deed. Ze beleefde haar geloof intensief en voelde zich geroepen dat met mij te delen. Ik heb daar veel liefde uit ervaren en ik deelde iets speciaals met de vrouw waar ik zo op lijk.
Als mijn kinderen mij vragen wat geloof voor mij is, geef ik aan dat het liefde is. Liefde van God voor alle mensen, maar ook de kracht van liefde die je kan geven en kan voelen. Om terug te komen op het Passieverhaal, de liefde van Jezus, voor zijn volgelingen. Hij koos ervoor om te lijden, zodat zijn volgelingen het misschien beter zouden krijgen.

Dat Jezus rondgelopen heeft ongeveer 2000 jaar geleden, dat is feitelijk bewezen. Ik heb de plekken bezocht waar hij geleefd heeft en waar mensen vergeten waar het om gaat in het verhaal: liefde voor elkaar, ipv strijd om een stukje van de wereld.
En dan probeer ik de kinderen te leren dat er altijd iets is om te delen. Zelfs als je zelf niet veel meer hebt, kan je delen wat je wel hebt en je zal er rijker uit komen, door de liefde die je daarmee ontvangt.

Ondanks, dat ik geloof in het verhaal van Jezus van Nazareth, staat er ook deze Pasen aan de ontbijttafel een extra bord. Als er iemand aanklopt, mag deze aanschuiven, want je weet nooit, misschien is het de Messias.

Behaald:
Doel #25: Uit eten geweest met Victor (en zijn oud-collega's)
In ontwikkeling:
Doel #36: Belastingen ingevuld met Papa, nu nog wachten op gegevens van Victor om deze af te maken.
Doel # 19: weer een aantal keer vegetarisch gegeten.

Ikusasa

Afgelopen vrijdag ben ik door een goede vriend meegenomen naar Ikusasa,


Ikusasa betekent ‘toekomst ’in Zulu. Verhalen en toekomstdromen van jongeren vormen de inspiratiebron voor deze productie.

De show is een kleurrijke mix van het spetterende muziek- en dansleven dat Zuid-Afrika rijk is; van traditionele Gospel tot African house, gebracht door een topcast van vijftien zangers dansers, acteurs en musici.

U wordt meegenomen naar het bruisende “Alexandra”, een van de grootste townships van Johannesburg, waar een nieuwe generatie haar bestaan opbouwt en haar dromen probeert waar te maken. We nemen een kijkje in het leven van de bewoners van 5th Street en maken zo kennis met verschillende muziek- en dansstijlen, maar ook met de karakters en verhalen daarachter.

Ikusasa, The future is now.

En tijdens die show, had ik veel flashbacks naar momenten in mijn eerdere leven. Opmerkingen in de show, die me terug deden gaan naar onze tijd in zuidelijk Afrika, over de hoop die we ervaren hebben onder de zeer arme bevolking. Het verlies wat iedereen op een moment in het leven tegen komt en de kracht die je dan hervind om door te gaan.

Ik moest denken aan de verontwaardigde reactie van een vriendin op het feit dat Nederland met "Serious request" wel 12 miljoen bij elkaar kan leggen, maar er tegelijkertijd honderden gezinnen in Nederland onder de armoede grens leven. (zichtbaar en onzichtbaar) en met kerst nog niet wisten of ze met oud en nieuw wel met vertrouwen op beter het nieuwe jaar in konden gaan.

Ik moest denken aan mijn Oom die in Lesotho al vele jaren met raad en daad actief is om de bevolking wijzer te maken en hen een betere toekomst wil bieden. http://paballong.roxer.com/

Voorbij kwamen de parallellen tussen gebeurtenissen en visie.  Hoe een gebeurtenis je visie op zaken veranderd.

Ook sta ik stil bij de bijzondere reis, die ik met mijn gezin heb mogen maken http://olifanten.reismee.nl/ die nog steeds invloed heeft op hoe wij in het leven zijn gaan staan. De kernmerken die boven komen drijven en de kennis, die het mij heeft opgeleverd.
Maar bovenal de kracht om te vechten om ooit mijn kinderen nog meer van de wereld te laten zien, maar ook om terug te kunnen gaan en nog intensiever Afrika te kunnen beleven. Mijn taak is nog niet gedaan daar.

Dus op naar de toekomst, vol hoop en kracht!

EXTRA:
Regie: Senzo Zama
Musical director: Gama Mathonsi
Choreografie: Mapule Sesedinyane

Regisseur: Senzo Zama
Senzo heeft vanuit zijn eigen bedrijf Velvetrobe al voor diverse producties conceptontwikkeling, script en regie gedaan en is gewend om met passie een heel team van cast en creatives aan te sturen. Hij studeerde drama en Engels aan de universiteit van Zululand en doceert momenteel nog steeds aan de universiteit van Pretoria. Daarnaast werkt Senzo veel met dove kinderen in Zuid-Afrika en is hij vloeiend in gebarentaal.  

Musical Director: Gama Mathonsi
Gama is producer, songwriter en muzikant en heeft al met vele beroemde muzikanten uit Zuid-Afrika gewerkt. Gama heeft bovendien al veel ervaring met het touren in Europa en het componeren en samenstellen van muziek voor verschillende voorstellingen.

Choreografie: Mapule Sesedinyane
Mapule heeft al een lange staat van dienst als danseres en choreografe en beheerst zo’n beetje alle denkbare dansstijlen van Afrikaans tot Contemporary en Urban. Zij was onder andere als choreografe betrokken bij SYTYCD Zuid-Afrika en werkte mee aan de choreografie voor de openings- en sluitingsceremonie van het WK in 2010.
bron: http://www.wereldtheater.com/shows/details/12_13_ikusasa

Emotie

emo·tie (de; v; meervoud: emoties) 1aandoening van het gemoed; (plotselinge) ontroering

bron: vandale.nl

Na een zomer van grote schommelingen leek er stabiliteit ontstaan te zijn in mijn emotie.
Ik leerde zenuwen te doorstaan zonder oogkleppen te krijgen.
Ik leerde onzekerheid te bedwingen.
Ik leerde eerlijk te zijn ook al doet dat soms pijn.

Totaal onverwacht,
op een moment wat ik eigenlijk wel had kunnen zien,
ik ben moe en dat geeft schommeling,
overviel mij toch weer een vlaag van verdriet.

Een paar weken terug had ik met mijn dochter en haar vriendinnetje een gesprek over vriendschap. Dat vrienden het beste met je voor hebben. Dat vriendinnen het beste met elkaar voor hebben. Dat je met vriendinnen heus ruzie kan hebben, maar dat je het dan ook weer goed kan maken. De moeder van het vriendinnetje en ik zijn daar een positief voorbeeld van. Een vriendschap die juist door de tand der tijds weer glans kreeg.

Ik leer van mijzelf: ik verwacht eerlijkheid in een vriendschap.
Ik moet kunnen delen wat mij bezig houdt,
mooie dingen, verdrietige dagen maar ook kritische noten.
en bovenal: mij accepteren wie ik ben, met goede en minder perfecte kanten.

Liefs van mij

p.s. reageer hieronder als ik je vriendin ben.